Het monument stelt een treurend ouder echtpaar voor en is een herinnering aan diegenen die door vergeldingsacties bij de Jan Gijzenbrug in februari 1945 het leven lieten.
Op 10 februari 1945 stuitten vluchtende verzetsmensen bij de Jan Gijzenbrug op een Duitse controlepost. Tijdens het vuurgevecht dat volgde werd een Feldgendarme gedood, raakte er één gewond en werd een burger getroffen. De daders wisten te ontkomen. Als represaille schoten de Duitsers op 12 februari bij de Jan Gijzenbrug acht verzetsmensen dood. Zij zaten gevangen in het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam. Een week na de dood van de Feldgendarme werden de daders gearresteerd. Niet lang daarna werden zij door de Duitsers doodgeschoten als vergelding voor hun daden. (voor een verslag van een ooggetuige: http://www.wo2kennemerland.nl/Overhalen/boiw.html).

De kunstenaar Theo van Reijn (1884-1954) volgde in 1905 lessen aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten te Amsterdam. In 1911 won hij de Prix de Rome en studeerde een jaar in Rome. In 1949 vond er een eretentoonstelling plaats van het werk van Van Reijn in het Frans Halsmuseum in Haarlem. Naast bouwsculpturen maakte hij veel toegepast werk: lampenvoeten, deurkloppers, doopvonten en klokken.