Dit stenen beeld stelt een vrouw voor die op een bankje zit, haar handen op schoot en haar knieën ontspannen naar buiten gebogen. Het is een mooi, ingetogen en verstild werk, van grote originaliteit. Het beeld heeft een grove afwerking en stijl maar is desondanks sierlijk. De armen en benen zijn uit proportie gerekt en het te kleine hoofd past niet bij het lichaam.

De geboren Haarlemse Emma Beatrice Draaisma-Haije (1924-2000) was getrouwd met beeldend kunstenaar Karel Draaisma en woonde en werkte in Haarlem en Bloemendaal. In 1949 won zij de prestigieuze Prix de Rome, eerste prijs beeldhouwkunst.