Toen het Gemeente Energie Bedrijf van Haarlem met de vraag kwam of één van de blinde muren van hun gebouw versierd zou kunnen worden met een kunstobject kwamen de architect van het gebouw en Peter Struycken met het idee voor een kleurrijk wandplastiek. Het ontwerp werd goedgekeurd en uitgewerkt, maar toen het eenmaal geplaatst moest worden bleek dat de apparatuur in het energiegebouw te gevoelig was om de trillingen van het boren aan te kunnen. Uiteindelijk is er met uiterste voorzichtigheid een proefboring gedaan met een speciaal soort fijne boor, waarna het werk alsnog geplaatst kon worden, zodat de kale muur sindsdien een levendig karakter kreeg.

Struycken is een Haags beeldend kunstenaar en kleurdeskundige. In 1964 werd hij docent aan de Arnhemse kunstacademie en in 1984 werd hij benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. Hij werkt veel met kleur en licht en zijn werk is eigenlijk altijd non-figuratief. Toch is hij het bekendst van een figuratief werk, namelijk de beroemde Koningin Beatrix postzegels waarin het portret van de vorstin is opgebouwd uit allemaal puntjes. Struycken was één van de eerste kunstenaars die gebruik maakte van computers voor zijn werk en een groot deel van zijn oeuvre bestaat dan ook uit computergestuurde verlichtingssystemen van een aantal bekende gebouwen.