De geborgenheid en tederheid die de twee elkaar omhelzende figuren uitstralen, is kenmerkend voor Meefouts werk. Meefout werkte het liefste met steen en hout en zijn favoriete onderwerp was de vrouw. Arie Teeuwisse, beeldhouwer en goede vriend van Jan Meefout zei: “Soms waren het kleine kenaus, dan weer bevallige Venussen of Gratiën, zee- of schikgodinnen, lieve moedertjes of mollige meisjes. En Irmgard, zijn vrouw, stond in al die beelden centraal.” Over zijn werkwijze zei Meefout: “Het is heerlijk om mooie beeldjes te maken, het zijn liedjes die je voor jezelf zingt en niemand verder wat aangaan.” En “Beginnend met bijvoorbeeld een zuivere driehoek, kom ik uiteindelijk tot stomweg een poppetje, een blommetje, een vogel, een mooi wijf.”
(Bron citaten: buitenbeeldinbeeld.nl)